Έχεις νιώσει ποτέ το μέσα σου να πεθαίνει
Έχεις νιώσει τι θα πει τίποτα άλλο να μην μένει
Έχει τύχει ποτέ να βρίζεις τον εαυτό σου
Για ό,τι αγάπησες πολύ μα δε το’κανες δικό σου
Έχεις νιώσει τι θα πει να σαι μόνος σου εντελώς
Ένιωσες ποτέ πως είσαι απλά ένας τρελός

Αισθάνθηκες ποτέ πως τίποτα δεν έχει μείνει
Πως όλα τελείωσαν σαν τσιγάρο που σβήνει
Να θες να φύγεις μακριά να χαθείς μέσα στ’αστέρια
Να λες τι είμαι, και να φλερτάρεις με μαχαίρια
Έχεις μείνει μοναχός απέναντι σε ένα καθρέφτη
Έχεις δει ποτέ τον θάνατο να σε καταστρέφει
Κρατήθηκες ποτέ να μην κάνεις αυτό που θέλεις
Μην πειράζεις τους άλλους να προτιμάς να υποφέρεις
Έχεις νιώσει να χάνεις να θες να παίξεις ξανά
Μα όσα κέρματα και αν βάλεις να μην είναι αρκετά

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό

Είναι αγάπη και όχι μίσος αυτό που πάντα νιώθω
Όλοι με παρεξηγήσατε βάλατε στόχο
Να με καταστρέψετε να δείτε να πονάω
Ναι το καταφέρατε μα ακόμα αγαπάω
Δε θα αλλάξω τώρα πια, γιατί έτσι έχω μάθει
Δεν αλλάξω ποτέ και ας με σβήσετε από το χάρτη
Εγώ δεν κάνω ραπ, εγώ δεν τραγουδάω
Γράφω απλά αυτά που νιώθω και όνειρα κυνηγάω
Φτάνουνε στιγμές που λέω άλλο δε θα αντέξω
Θα βγω απ’το παιχνίδι το άδικο δε θα παίξω
Ένα ανούσιο κυνηγητό να βγειτε από πάνω
Εγώ γεννήθηκα αγάπησα, έκλαψα θα πεθάνω
Όταν κοιτάω τον ουρανό μου, plz μην με ενοχλείτε
Αφήστε το πλέον, ούτε συγγνώμη μην μου πείτε
Σας συγχώρεσα ήδη γιατί έχω ψυχή
Ένα λουλούδι που γεννήθηκε απ’την καταστροφή

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό

Κάποτε είχα πει πως όλα θα τα κάνω
Είχα πει θα πολεμάω μέχρι να πεθάνω
Το σπαθί δεν το χρειάστηκα πολέμησα μ’αγάπη
Την ασπίδα μου την έδωσα σε ένα μικρό παιδάκι
Την πανοπλία έβγαλα που μου χατε δώσει
Την έθαψα στο χώμα μήπως λουλούδι φυτρώσει
Όλα τα άφησα και στέκομαι γυμνός
Ορκίστηκα μέχρι το τέλος να είμαι αληθινός
Είναι το μαύρο του ουρανού που ντύνει τα όνειρα μου
Που με πάει αλλού μα είναι πάντα κοντά μου
Είναι τα αστέρια τα σύννεφα που με κάνουν να ζω
Είν’ το στυλό και το σήμερα που με έφεραν εδώ
Είναι σημάδια αγάπης, είναι σημάδια ζωής
Στάσου λιγάκι μην με κρίνεις, ακόμα μην βιαστείς
Είναι το δάκρυ μου, που έκρυψα βαθιά μες την ψυχή μου
Ένα σημάδι που χάραξα δέρμα μου να χω μαζί μου
Αυτή είναι η ζωή μου και αυτός είναι ο Άκης
Και όσοι ήρθανε μαζί μου, είδαν το δρόμο της στάχτης
Δε θα το ανεχτώ να έχω ξανά φτερά σπασμένα
Μάνα δε θα ρθω σπίτι απόψε φάτε χωρίς εμένα
Δε θα το ανεχτώ να έχω ξανά φτερά σπασμένα
Μάνα δε θα ρθω σπίτι απόψε φάτε χωρίς εμένα

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό

Θες να μάθεις τι βλέπω όταν κλείνω τα μάτια
Θες να μάθεις τι κάνω για να ενώσω τα κομμάτια
Θες να μάθεις να νιώσεις όπως νιώθω και εγώ
Σκέφτηκες ποτέ να κοιτάξεις τον ουρανό