Μες το άγχος κι εγώ μες το άγχος κι εσύ
δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μία στιγμή
τρέχει ο καιρός σαν τρελός σχολείο και
δουλειά κάτι πάει στραβά στη ζωή μας………

Μες το άγχος εμείς μέσα στον πανικό
Έξω από την λογική με το παραμικρό
Δε σε νιώθει κανείς και γι’ αυτό δε μιλάς
Αποστάσεις κρατάς μεταξύ μας, ……………..

Για πες πως τη θες τη ζωή να είναι
για πες ότι λες πράξη κάνε
για πες πόσο θες να σ’ αγαπάνε
σε αυτές τις καρδιές που μετράνε

Για πες πως τη θες τη ζωή να είναι
για πες ότι λες πράξη κάνε
για πες πόσο θες να σ’ αγαπάνε
σε αυτές τις καρδιές που μετράνε

Τρέχω βράδυ πρωί όπως τρέχεις κι εσύ
τρέχουν όλοι μαζί μες την πόλη αυτή
και όσοι φεύγουν εκτός δε γυρίζουν ξανά
ψάχνουν πάλη το φως να ξεφύγουν

Μες το άγχος λοιπόν έχουμε γεννηθεί
σε ένα κόσμο λάθος ψάχνουμε το γιατί
μια ελπίδα μικρή πώς να αλλάξουν πολλά
τα δικά μας φτερά ξανά ανοίγουν

Για πες πως τη θες τη ζωή να είναι
για πες ότι λες πράξη κάνε
για πες πόσο θες να σ’ αγαπάνε
σε αυτές τις καρδιές που μετράνε

Για πες πως τη θες τη ζωή να είναι
για πες ότι λες πράξη κάνε
για πες πόσο θες να σ’ αγαπάνε
σε αυτές τις καρδιές που μετράνε