Εμείς οι δυο αγκαλιασμένοι πάνω στην πίστα,
κι η μουσική με την καρδιά μου σ’ ένα ρυθμό,
αν είπα λόγια πικρά, απ’ το μυαλό σου για πάντα τώρα σβήσ’ τα
μου φτάνει να μου γελάς ξανά και μη μου μιλάς για χωρισμό.

Τη νύχτα δεν αφήνω να σε πάρει
δεν είν’ αυτό μια τρέλα της στιγμής,
ούτε τ’ αστέρια ούτε το φεγγάρι
ξέρουν πόσο αγαπιόμαστε εμείς.

Ποτέ ξανά απ’ τη ζωή μου δε θα σε βγάλω,
όπου κι αν πας θα περιμένω και θα στο πω,
είναι πιο πάνω από μένα, είναι τόσο πολύ, τόσο μεγάλο
ευτυχισμένο παιδί κι απελπισμένος μαζί να σ’ αγαπώ.

Τη νύχτα δεν αφήνω να σε πάρει
δεν είν’ αυτό μια τρέλα της στιγμής,
ούτε τ’ αστέρια ούτε το φεγγάρι
ξέρουν πόσο αγαπιόμαστε εμείς.