Περπατάω στο δρόμο κι ακούω φωνές
να μου λένε πως είσαι με άλλον,
ξενυχτάω και μοιάζουν τα βράδια πληγές
με τρελαίνουν τα γέλια των άλλων.

Ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω,
ζηλεύω και τη σκιά μου ακόμα,
γιατί όποτε σε φιλώ
σε φιλάει κι η σκιά μου στο στόμα.

Σ’ αγαπάω και είμαι για σένα τρελός
απ’ τη ζήλεια μου πώς να ησυχάσω,
και μακριά και κοντά σου ο ίδιος καημός
να φοβάμαι διαρκώς μη σε χάσω.

Ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω,
ζηλεύω και τη σκιά μου ακόμα,
γιατί όποτε σε φιλώ
σε φιλάει κι η σκιά μου στο στόμα.