Θες έναν κόσμο πιο μεγάλο,
Και μες στο φόβο κλείνεσαι.
Λες δε θα πολεμήσεις άλλο,
σαν φύλλο στο ποτάμι αφήνεσαι.
Έσβησες όλα σου τα φώτα
νομίζεις πως δε θα σε βρουν.
Μα όλα τα `'τότε'’ και τα `'πρώτα''
όπου κρυφτείς εκεί θα`ρθουν.

Όλος ο κόσμος να γυρίσει,
δεν έχεις άλλη επιλογή.
Είσαι το πρόβλημα και η λύση
και το μαχαίρι και η πληγή.

Είπες πολλά κι ένιωσες λίγα,
πίστεψες λέξεις κι εποχές.
Τώρα απλά γυρνάς σελίδα,
δε θα ξεμπλέξεις με ευχές.
Τώρα κατέβασες τα χέρια,
άλλοι το μέλλον αναγγέλουν
Λες'’ δε θα πάμε και στ`αστέρια
ας γίνουν όλα όπως θέλουν `'