Τρελός χορός ανέμης που γυρνά
κι εσύ κοιτάς με μάτια παιδικά,
στον ήλιο παίζεις, χάνεσαι στο φως,
έγινες της ζωής μου οδηγός.

Τρελός χορός ανέμης που γυρνά
κι εσύ κοιτάς με μάτια παιδικά,
τον ήλιο κρύβεις, σβήνεις τις σκιές,
χαμογελάς και χάνεται το χθες.

Το πιο γλυκό μου καλοκαίρι,
μείνε εδώ και κράτα μου το χέρι
θα γίνω ίσκιος ν’ ανασαίνεις,
φτάνει να είσαι εδώ, να μ’ αγαπάς.

Λουσμένη στο χλωμό του φεγγαριού,
μοιάζεις εικόνα κόσμου μακρινού
άρχισες τη ζωή μου απ’ την αρχή,
ράγισες της καρδιάς μου τη σιωπή.