Παντρεμένος με τη μέρα
και τη νύχτα ερωμένη
ησυχία δε μου μένει
τη ζωή φοράω βέρα

Θα φωτίσω με το πάθος
την πιο σκοτεινή πλευρά μου
αν ξανάρθει η σειρά μου
να μην κάνω το ίδιο λάθος

Λάθος πάθος..
την ψυχή μου ξεγυμνώνεις
το μυαλό μου αναδιπλώνεις
κι αν καμιά φορά παθαίνω
όταν έρθει η αυγή μαθαίνω

Αν μετρήσω τη ζωή μου
συνεχώς το κάθε βήμα
ίσως γίνω ένα θύμα
στην ανόθευτη βολή μου

Μηχανή χωρίς βενζίνα
μάχη δίχως πιστολίδι
ένα ακίνδυνο στολίδι
για του κόσμου τη βιτρίνα

Όταν ο Έρωτας γυρεύει
με το λάθος συνουσία
είναι ίδια η αφθαρσία
που το χάος σαγηνεύει

Κι είναι κρίμα για ένα λάθος
να μην έχει λίγο πάθος
μα πιο κρίμα για ένα πάθος
να μην έχει λίγο λάθος