Μπήκανε νύχτα οι καημοί,
βρήκαν την πόρτα μου ανοιχτή και με ληστέψανε,
κι είχα αφύλαχτη καρδιά,
αθώα όπως τα παιδιά και μου την κλέψανε.

Και τώρα μόνος και γυμνός
κι από τη φτώχεια πιο φτωχός κανείς δε νοιάζεται,
γιατί δε σκέφτηκα στιγμή,
πως η αγάπη έχει τιμή κι εξαγοράζεται.

Ήσουν εσύ ο αρχηγός,
ο πιο μεγάλος μου καημός, η πρώτη αγάπη μου,
κι ύστερα φύγατε κρυφά
να κάνετε τη μοιρασιά πίσω απ’ την πλάτη μου.

Και τώρα μόνος και γυμνός
κι από τη φτώχεια πιο φτωχός κανείς δε νοιάζεται,
γιατί δε σκέφτηκα στιγμή,
πως η αγάπη έχει τιμή κι εξαγοράζεται.