Να`ρχεσαι μόνο δεν αρκεί
αυτό το λίγο με αδικεί
μακριά μου εσύ, κοντά σου γώ
κορφή μου, πώς να σ`ανεβώ.

Μια ματιά σου πόσο αργεί
να τραντάξει μέσα μου τη γη
κι αυτή η πληγή μες στην ψυχή
να μαχαιρωθεί και να χαθεί.

Νιώσε με, μην προσπερνάς
μη με ξεχνάς, μη με ξεχνάς.

Μες στη φωνή μου ένας λυγμός
για σένα γίνετ`ουρανός
κόψε του χρόνου τη θηλιά
σπασμένα οι νύχτες μου γυαλιά.