Νύχτα μέσα, νύχτα έξω,
πες μου τώρα πως ν’ αντέξω,
δεν έχω που να κοιμηθώ,
δεν έχω τι να θυμηθώ,
και η καρδιά σου μ’ έκλεισε απ’ έξω.

Και φεύγω, όλο φεύγω κι όλο είμαι εδώ
στην αγανάκτηση και την απελπισία,
ποιος είμαι, πού πηγαίνω, τι είν’ αυτό που ζω
και ποιος μου δίνει σημασία.

Νύχτα καταδικασμένη
τίποτ’ άλλο δε μου μένει,
να ψάχνω πάλι να σε βρω,
τα λάθη σου να συγχωρώ
κι εσύ να είσαι πάντα μία ξένη.

Και φεύγω, όλο φεύγω κι όλο είμαι εδώ
στην αγανάκτηση και την απελπισία,
ποιος είμαι, πού πηγαίνω, τι είν’ αυτό που ζω
και ποιος μου δίνει σημασία.