Πάλι, πάλι έφυγες, πάλι
δε με σκέφτηκες κι άλλη
ερωτεύτηκες, άλλη.
Πάλι έφυγες, πάλι,
μόνη μ’ άφησες πάλι,
πάλι άργησες κι άλλη
πόρτα χτύπησες, άλλη.
Μόνη μ’ άφησες πάλι,
πάλι έφυγες, πάλι.

Δε μ’ αγαπάς, δε με πονάς, κι ούτε με νοιάζεσαι.
Δε μ’ αγαπάς κι από τα σφάλματά μου πιάνεσαι.
Και με πληγώνεις σαν παιδί αντί να σκέφτεσαι
πως είμαι άνθρωπος κι εγώ και να με σέβεσαι.
Πάλι, πάλι έφυγες, πάλι.

Πάλι, πάλι έφυγες, πάλι
λάθος φέρθηκες κι άλλη
ερωτεύτηκες, άλλη.
Πάλι έφυγες, πάλι,
πάλι μπλέχτηκες, πάλι
δεν κρατήθηκες, γι’ άλλη
με αρνήθηκες, γι’ άλλη
πάλι μπλέχτηκες, πάλι,
πάλι έφυγες, πάλι.