Δες ο έρωτάς σου ήταν μια απάτη
μαχαίρι που μου κάρφωσες στην πλάτη
ποτέ δε το ξεχνάω εγώ να σ’αγαπάω
κι εσύ να με πονάς
Πώς μπορείς κι αντέχεις τη συνείδησή σου
ίσως γιατί είναι άδεια η ψυχή σου
σ’έμαθα καλά σε πλήρωσα ακριβά
με δάκρυα πολλά

Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν

Για τον εαυτό σου μόνο σ’ενδιαφέρει
και κάνεις πάντα ό,τι σε συμφέρει
με πνίγει το γιατί και μέσα μου η πληγή
παραμένει ανοιχτή

Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν