Πόσο άλλαξε τούτη η πόλη
την κουρτίνα τραβάς μυστικά να τη δεις
στα στενά της ταξιδεύεις
μετανάστης επιστρέφεις πριν χαθείς

Πως αλλάζουν τα όνειρα δρόμους
του Μορφέα δραπέτες κι εμείς ναυαγοί
χάρτινα μικρά καράβια
π’ αρμενίζουνε στα βάθη της σιωπής

Δρόμοι άδειοι και πλατείες
στα σκοτάδια γλιστρούν
μεσ’ στα μπαρ θα βρεθούν θα χαθούν
ταξίδι μικρό
σ’ ακατοίκητη γη μεθυσμένο ρεπό

Γυάλινα κορμιά στα ράφια
κι η ψυχή σου ψηλά
σε σπασμένα κατάρτια γελά
ταξίδι μικρό
σ’ ακατοίκητη γη μεθυσμένο ρεπό

Πως σε πήρε κι εσένα η νύχτα
δαχτυλίδια καπνού σε τυλίξαν παντού
συννεφάκι π’ αλητεύεις
και στα δώματα χορεύεις τ’ ουρανού

Μάτια πράσινο σκοτάδι
του ονείρου σκιές σε παλιές μουσικές σε ζητώ
ταξίδι μικρό
σ’ ακατοίκητη γη μεθυσμένο ρεπό