Πέταξες στον ώμο το σακάκι,
πάνω στο τραπέζι τα κλειδιά,
άναψες αργά ένα τσιγάρο
κι είπες ένα αντίο βιαστικά,
κι είπες ένα αντίο βιαστικά.

Στάσου, πού πας, στάσου, πού πας,
τόσες θυσίες πώς ξεχνάς,
στάσου, πού πας, στάσου, πού πας,
σαν το φονιά με παρατάς,
στάσου, στάσου, στάσου, πού πας.

Πέταξες στον ώμο το σακάκι,
να `βρεις άλλο θύμα ξεκινάς,
πού `ναι όλα αυτά που μου `χες τάξει
πού `ναι η αγάπη σου φονιά,
πού `ναι η αγάπη σου φονιά.

Στάσου, πού πας, στάσου, πού πας,
τόσες θυσίες πώς ξεχνάς,
στάσου, πού πας, στάσου, πού πας,
σαν το φονιά με παρατάς.

Στάσου, στάσου, στάσου, πού πας.