Τόσο καιρό μένω εδώ
δίχως ανάσα, δίχως σκοπό
ξέρω καλά πια δεν πιστεύεις
πρώτη φορά άλλα γυρεύεις.

Πρώτη φορά που σε κοιτώ
όπως ποτέ δε σ’ είχα αντικρίσει
κι είναι αυτό μια ανηφόρα
που θ’ ανεβώ μια φορά ακόμα.

Δε σου ζητώ να μ’ αγαπάς
γιατί δεν μπορείς να σπάσεις μέσα σου σύνορα
εσύ μείνε εδώ σ’ αυτά που ζητάς
κι εγώ θ’ ανεβώ να φτάσω στα σύννεφα.

Τόσο καιρό έρχομαι εκεί
κι είσαι εσύ πάντα πιο πέρα
κι έχει ο ρυθμός κόκκινο χρώμα
τριγύρω φωτιά, αντέχω ακόμα.

Πρώτη φορά που σου μιλώ
όπως ποτέ δε σου είχα εξηγήσει
κι είναι αυτό μια καταιγίδα
είναι ταξίδι δίχως πυξίδα.

Δε σου ζητώ να μ’ αγαπάς
γιατί δεν μπορείς να σπάσεις μέσα σου σύνορα
εσύ μείνε εδώ σ’ αυτά που ζητάς
κι εγώ θ’ ανεβώ να φτάσω στα σύννεφα
Δε σου ζητώ να μ’ αγαπάς
γιατί δεν μπορείς να σπάσεις μέσα σου σύνορα
εσύ μείνε εδώ σ’ αυτά που ζητάς
κι εγώ θ’ ανεβώ να φτάσω ψηλά.

Εκεί που φοβάσαι το φως
της καρδιάς σου το φως
με τα μάτια κλειστά πώς θα δεις
πως η αγάπη ζητά μόνο αγάπη.