Μαρία:
Είναι στιγμές που μου λες πως φοβάσαι,
παλιούς χωρισμούς κάθεσαι και θυμάσαι.

Αλκμήνη:
Μου λες πως κι εγώ, μια μέρα θα φύγω
μακριά πολύ κάποτε πως θα βρεθώ
και δε θα γυρίσω πάλι.

Ελένη:
Και τότε σ’ αγγίζω, γλυκά σε φιλώ
στα μάτια βαθιά σε κοιτώ
σου λέω μη φοβάσαι εγώ θα ‘μαι εδώ.

Για όσο ζω.
Για όσο υπάρχω θα είμαι εδώ.
Για όσο αναπνέω θα σε λαχταρώ.
Για όσο θα νιώθω θα σε αγαπώ.
Για όσο ζω.
(Και τότε σ’ αγγίζω γλυκά σε φιλώ)
Για όσο θα ζω.
(Στα μάτια βαθιά σε κοιτώ)
Θα ‘μαι πάντα κοντά σου εδώ.
(Σου λέω μι φοβάσαι εγώ θα ‘μαι δω)
Για όσο ζω.

Μαρία:
Είναι στιγμές που σε βλέπω λυπάσαι
ανησυχείς, τι θα γίνει φοβάσαι.

Αλκμήνη:
Για άλλη αγκαλιά μου λες θα μ’ αφήσεις.
Θα φύγεις μακριά και δε θα γυρίσεις
ποτέ ξανά.

Ελένη:
Και τότε σ’ αγγίζω, γλυκά σε φιλώ
στα μάτια βαθιά σε κοιτώ
σου λέω μη φοβάσαι εγώ θα ‘μαι εδώ.

Για όσο ζω.
Για όσο υπάρχω θα είμαι εδώ.
Για όσο αναπνέω θα σε λαχταρώ.
Για όσο θα νιώθω θα σε αγαπώ.
Για όσο ζω.
(Και τότε σ’ αγγίζω γλυκά σε φιλώ)
Για όσο θα ζω.
(Στα μάτια βαθιά σε κοιτώ)
Θα ‘μαι πάντα κοντά σου εδώ.
(Σου λέω μη φοβάσαι εγώ θα ‘μαι δω)
Για όσο ζω.