Πιο ψηλά κι απ`τα βουνά
κι όλο πιο μακριά
ψάχνω το δρόμο μου
και ξανά
πέφτει βαριά η ζωή, σιδεριά
πάνω στον ώμο μου.

Άντε ξανά λοιπόν απ`την αρχή
σα να`χω μόλις τώρα γεννηθεί
μέσα στη νύχτα έγινε το φως
κι απ`το μηδέν ο πρώτος αριθμός.

Άντε ξανά λοιπόν απ`την αρχή
σα να`χω μόλις τώρα γεννηθεί
απ`το πηγάδι φαίνεται ουρανός
κι εκεί ψηλά γελάει κάποιος Θεός.

Πιο βαθιά κι απ`την καρδιά
ζεσταίνω μια γωνιά
για την αγάπη μου
και ξανά
η παγωνιά ορμάει ξαφνικά
μες στο κρεβάτι μου.