Έρωτες κομήτες
σε τυφλή τροχιά
χάδια και καρφιά
ψάχνουνε τις νύχτες

Πάλι σε τρακάρω
βράδυ παγωνιάς
άνθη λησμονιάς
να κερνάς το Χάρο

Στους πέντε ανέμους έχουν όλα σκορπιστεί
και ποιος θα βρει το μαύρο του έρωτα κουτί
μα εγώ σου λέω με το πείσμα ενός τρελού
είναι ωραία η ζωή κι ας είναι αλλού

Στο κενό μια αράχνη
πλέκει τον ιστό
κάτι να πιαστώ
η ψυχή μου ψάχνει

Τ’ άγια πετάνε
στο σκουπιδαριό
με τ’ αλητάριο
και τους μόνους θα `μαι