Πες μου τι θέλεις μάτια μου κομμάτια εγώ να γίνω,
και μέσα απ’ τα κομμάτια μου του Ισπαχάν το κρίνο,
γαλάζιο ρόδο, αμάραντο, νανούρισμα στη Ζέα,
και τραγουδάκι αθάνατο στους δρόμους του Περαία.

Τι να τα κάνεις τα φτερά,
στα χαμηλά πετάει η χαρά,
χεράκι και γιαλό γιαλό
να ανεβούμε το βουνό.

Μη μου γυρεύεις μάτια μου της γης τα δαχτυλίδια,
σου δίνω τα κομμάτια μου να τα `χεις για στολίδια,
χαλάλι η καρδούλα μου, πάρε και την ψυχή μου,
το βέλος είναι βάλσαμο, το τέλος η αρχή μου.

Τι να τα κάνεις τα φτερά,
στα χαμηλά πετάει η χαρά,
χεράκι και γιαλό γιαλό
να ανεβούμε το βουνό.