Τον όρκο στην πατρίδα μας π’έκανα τον φυλάω
κι ώσπου να παψ’ο πόλεμος, εγώ θα πολεμάω.

Με τον γυλιό στον ώμο μου, το χέρι στη σκανδάλη,
θα γράφω με τη λόγχη μου καινούριες δόξες πάλι.

Ότι έκανα στον Μόροβα και στου Ιβάν τη ράχη,
τώρα θα κάνω πιότερα κι αλλού αν τύχει μάχη.

Δε με φοβίζ’ο πόλεμος γι’ αυτό και νύχτα μέρα
με περηφάνια μάχομαι, φωνάζοντας αέρα.