Μεσ’ στη νύχ , μεσ’ στη νύχτα περπατούσα,
σκοτεινά, σκοτεινά χωρίς φεγγάρι,
σκοτεινά, σκοτεινά χωρίς φεγγάρι,
την αγά , την αγάπη μου γυρεύω.

Την αγά , την αγάπη μου γυρεύω,
δεν μπορώ, δεν μπορώ για να την εύρω,
δεν μπορώ, δεν μπορώ για να την εύρω,
στα βουνά, στα βουνά είναι σκορπισμένη.

Στα βουνά, στα βουνά είναι σκορπισμένη,
στα κλαδιά, στα κλαδιά περιπλεγμένη,
στα κλαδιά, στα κλαδιά περιπλεγμένη,
έλα κό , άλα κόρη μ’ , έλα αγάπη.

Έλα κό , άλα κόρη μ’ , έλα αγάπη
να περι , να περιπλεχτούμ’ αντάμα,
να περι , να περιπλεχτούμ’ αντάμα,
μπρος στον ή , μπρος στον ήλιο τον προσήλιο.

Μπρος στον ή , μπρος στον ήλιο τον προσήλιο,
σαν τα φί , σαν τα φίδια στο λιβάδι.