Σε τοίχους που δεν έχουνε παράθυρο
χτυπάνε τα πουλιά στην οροφή
κι ένα φτερό `πάνω σε πάπυρο
ανοίγει κάτι πόρτες να περάσουν οι σοφοί,
κι ένα φτερό `πάνω σε πάπυρο
ανοίγει κάτι πόρτες να περάσουν οι σοφοί.

Οι νύχτες μου γυρεύουνε χορό,
οι μέρες μου ένα κήπο να λιαστώ, να ξαποστάσω,
πότε θα βρούμε τον καιρό
τα λόγια των σοφών να σου διαβάσω.

Απόψε είχα ύπνο διαβατάρικο
και ήμουνα πουλί θαλασσινό,
ναύτης που χόρευε χασάπικο
για κάποια που θα μ’ έκανε για πάντα στεργιανό,
ναύτης που χόρευε χασάπικο
για κάποια που θα μ’ έκανε για πάντα στεργιανό.

Οι νύχτες μου γυρεύουνε χορό,
οι μέρες μου ένα κήπο να λιαστώ, να ξαποστάσω,
πότε θα βρούμε τον καιρό
τα λόγια των σοφών να σου διαβάσω.