Πώς περάσαν τόσα χρόνια
έχασα το μέτρημα
τόσα όνειρα που είχα
στάχτη έγιναν.

Με κοιτάζω κι αρρωσταίνω
δε μ’ αναγνωρίζω πια
σου `χα πει εγώ πηγαίνω
έλα γρήγορα.

Απ’ το χθες ήρθα στο τώρα
πήδηξα στο αύριο
έτρεχα με τόση φόρα
και ξέχασα να ζω.

Πες μου πώς να σταματήσω
από που να κρατηθώ
κι αν μπορώ να σ’ αγαπήσω
με βήμα πιο αργό.