Στη λάγνα, αρχαία ανατολή
πόρνες πουλούσαν το φιλί
σ’ εφήβους μισθοφόρους,
και προσκυνούσαν κάθε αυγή
τ’ αγάλματα στη Νινευί
και πλήρωναν τους φόρους.

Τη νύχτα καίγανε φωτιές
λύναν τα μάγια, τις γητειές
και λούζονταν με θειάφι,
και στις μεγάλες τις γιορτές
μοιράζαν σ’ όλους αγκαλιές
και στους φτωχούς χρυσάφι.

Μα ήρθαν τα χρόνια του Χριστού
του ράσου και του πονηρού,
της ένοχης αγάπης,
κι έγιν’ ο πόθος πανικός,
ο πειρασμός σατανικός
κι ο έρωτας σατράπης.

Τιμωρημένοι είμαστ’ εμείς
οι πειρατές της ηδονής
αμαρτωλοί και μόνοι,
τιμωρημένος κι ο Χριστός
γιατί στις μέρες του κι αυτός
αγάπησε την πόρνη.