Είδα να κρύβεις το κλειδί
σε μια ανοιξιάτικη βροχή,
του κόσμου η ανοιχτή πληγή
του παραδείσου η οφειλή.

Αγγελούδι της φωτιάς
με την άρπα με σκορπάς,
όσο και να μ’ αγαπάς
αμφιβάλλεις και πονάς,
αμφιβάλλεις και με πονάς.

Σε μια συνάντηση υγρή
κάτω απ’ το βέλο της σιωπής,
εκεί στου έρωτα το φως
μου φανερώθηκες γυμνός.

Αγγελούδι της φωτιάς
με την άρπα με σκορπάς,
όσο και να μ’ αγαπάς
αμφιβάλλεις και πονάς,
αμφιβάλλεις και με πονάς.