Σύννεφο μοναχό, που έταζε βροχή
σκόρπισε κι άφησε μια διψασμένη γη.

Ποτίζω τα χωράφια μ’ αλμυρό νερό
τα λόγια που με πόνεσαν τα ρίχνω στο γιαλό,
πως μια ιδέα ήταν που έφυγε και πάει,
μόνο ο αέρας έμεινε τις πόρτες να χτυπάει.

Άνεμος ζεστός χορεύει στο νησί
για μια στιγμή πίστεψα πως ήσουνα εσύ.

Ποτίζω τα χωράφια μ’ αλμυρό νερό
τα λόγια που με πόνεσαν τα ρίχνω στο γιαλό,
πως μια ιδέα ήταν που έφυγε και πάει,
μόνο ο αέρας έμεινε τις πόρτες να χτυπάει.