Όπου δεις μικρή βρυσούλα
άειντε να ποτίζει μια μηλιά,
εκεί θα σε περιμένω
να τα πούμε από κοντά.

Για δες τηνε πως έρχεται
με κέφι που δε λέγεται.

Έλα να τα μιλήσουμε
και να τα συμφωνήσουμε
κι άμα τα συμφωνήσουμε
απ’ τα φιλιά θ’ αρχίσουμε.

Εκεί το μέλλον μου θα δέσω
άειντε στις δικές σου επιθυμιές,
στη μηλιά θε να χαράξω
ένα βέλος, δυο καρδιές.

Για δες τηνε πως περπατεί
'μορφοντυμένη, γελαστή.

Έλα μαζί να μπλέξουμε
ποιο δρόμο θα διαλέξουμε,
ποιο δρόμο θα διαλέξουμε,
να το νοικοκυρέψουμε,
τα δυο μας άμα μπλέξουμε
ποτέ δε θα ξεμπλέξουμε,
τα δυο μας άμα μπλέξουμε
ποτέ δε θα ξεμπλέξουμε.