Πες μου γλυκιά μου μάγισσα
τι μου `χεις καμωμένα
και δεν μπορώ να ζήσω πια
στιγμή χωρίς εσένα.

Ντέρτι, μεράκι, πίνω φαρμάκι,
πίνω για σένα που σ’ αγαπώ,
φονιάς θα γίνω μα δε σ’ αφήνω,
για θα σε πάρω, για θα χαθώ.

Σύρε να πεις στη μάνα σου
να κάνει κι άλλη γέννα,
να κάψει κι αλλουνού καρδιά
σαν που `καψε κι εμένα.

Ντέρτι, μεράκι, πίνω φαρμάκι,
πίνω για σένα που σ’ αγαπώ,
φονιάς θα γίνω μα δε σ’ αφήνω,
για θα σε πάρω, για θα χαθώ.