Περιπλανιέμαι στη βροχή να σβήσω τη φωτιά μου,
τις φλόγες που τυλίγουνε τη δόλια την καρδιά μου,
πέφτουν σταγόνες, πέφτουνε κι εγώ σου τραγουδάω,
τα γόνατα λυγίζουνε σαν να σε προσκυνάω.

Μα η βροχή δε λέει να σβήσει
την αγάπη μου για σένα,
προσκυνάει κι αυτή μαζί μου
το θλιμμένο σου το βλέμμα.

Το θλιμμένο σου το βλέμμα.

Περιπλανιέμαι στη βροχή κι έχω τις ενοχές μου
που ο Θεός δεν έκανε αλήθεια τις ευχές μου,
πέφτουν σταγόνες, πέφτουνε, το κρύο με τυλίγει,
τα δάκρυά μου τρέχουνε κι η σκέψη σου με πνίγει.

Μα η βροχή δε λέει να σβήσει
την αγάπη μου για σένα,
προσκυνάει κι αυτή μαζί μου
το θλιμμένο σου το βλέμμα.

Το θλιμμένο σου το βλέμμα,
το θλιμμένο σου το βλέμμα.