Μια ματιά μονάχα μας έφτασε
κι ο καημός τη μάχη την έχασε,
το `νιωθα απόψε πως θα σε ξαναδώ,
χωρισμός και πόνος ξεχάστηκαν,
οι ψυχές ξανά αγκαλιάστηκαν,
φαίνεται της μοίρας πως ήτανε γραφτό.

Άραγε το ζω στ’ αλήθεια
ή παιχνίδια παίζει πάλι το μυαλό,
μήπως είναι παραμύθια
ή μ’ αγκάλιασαν δικά σου σ’ αγαπώ.

Γιατί μου έλειψες, πόσο μου έλειψες,
στη φυλακή σου με εγκατέλειψες.

Μακρινές ταξίδεψες θάλασσες,
πουθενά καρδιά μου δεν άραξες,
σε λιμάνια ξένα να δέσεις δεν μπορείς,
μια ευχή ας γίνει η αγάπη μας
να σβηστούν για πάντα τα λάθη μας,
κράτα μου το χέρι να μην ξαναχαθείς.

Άραγε το ζω στ’ αλήθεια
ή παιχνίδια παίζει πάλι το μυαλό,
μήπως είναι παραμύθια
ή μ’ αγκάλιασαν δικά σου σ’ αγαπώ.

Γιατί μου έλειψες, πόσο μου έλειψες,
στη φυλακή σου με εγκατέλειψες.