Άχι, όμορφη που `ναι η θάλασσα,
αχ, όμορφη που `ναι η θάλασσα,
σαν είναι μερωμένη, σαν είναι μερωμένη.

Άιντε, σαν αγριέψει η άτιμη,
αχ, σαν αγριέψει η άτιμη,
πόσες καρδιές μαραίνει, πόσες καρδιές μαραίνει.

Άχι, θάλασσά μου μάγισσα,
αχ, θάλασσά μου μάγισσα,
τί μου `χεις καμωμένα, τι μου `χεις καμωμένα.

Αχ, και δεν μπορώ ούτε στιγμή,
αχ, και δεν μπορώ ούτε στιγμή,
να ζω χωρίς εσένα, να ζω χωρίς εσένα.

Άιντες, προσμένω να σε δω γιατί σε λαχταρώ,
να μ’ αφήνανε να στέκω μέρα νύχτα να σε βλέπω,
άιντες, και όταν θα σε δω θέλω να σε φιλώ,
μαύρα μάτια και μελένια κάψανε πολλούς κι εμένα.