Εμένα τώρα μπορεί να μ’ έχεις ξεχάσει
Μα να φοβάσαι αυτά που κρύβει ο καιρός
Μες στο χειμώνα ξεχνιέσαι, αρχίζει η ζάλη
Η νύχτα πάλι θα πέσει, τελειώνει το φως

Μα η άνοιξη έφτασε και πάλι
Κι εγώ θα τρέξω να σου πω πως είμαι εδώ

Αφού μου λες πως ποτέ δε θα ‘μια κοντά σου
Τότε θα ξέρεις μα ίσως να ‘ναι κι αλλιώς
Οι μέρες τρέχουν ξανά μα εσύ δε θα μάθεις
Πως είσαι εσύ ο δικός μου, άλλος εαυτός