Η καρδιά σου μ’ έδιωξε απ’ το σπίτι
και γυρίζω πια σαν τον αλήτη,
η ζωή μου γέμισε με πόνο,
πίνω, ξαναπίνω και θυμώνω.

Με χτυπάς σαν σφαίρα και πώς να σωθώ,
με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.

Με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.

Κομματιάζεις τον εγωισμό μου,
δε γνωρίζω πια τον εαυτό μου,
η ψυχή μου κλαίει και πονάει
μα κοντά σου δεν ξαναγυρνάει.

Με χτυπάς σαν σφαίρα και πώς να σωθώ,
με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.

Με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.

Με χτυπάς σαν σφαίρα και πώς να σωθώ,
με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.

Με σκοτώνεις κι όμως σ’ αγαπώ.