Όσα δώρα μου ‘χεις κάνει,
πάρ’ τα πίσω τα μισώ.
Μεσ’ στου χωρισμού την ώρα
τι τα θέλω πια τα δώρα,
δεν τα θέλω πια.

Το κολιέ, το δαχτυλίδι
είναι άχρηστα για με.
Τι τα θέλω πια τα ρημάδια,
δίχως τα δικά σου χάδια
δεν τα θέλω πια.

Τ’ ομορφότερο στολίδι
ήσουνα για μένα εσύ.
Τώρα που κοιτάς να φύγεις,
μπόρα και καημούς μη σμίγεις,
δεν αντέχω πια.