Εκεί στα λουλούδια, στη βρύση κοντά
χθες μόνος καθόμουν και σ’ είδα ξανά
Εσύ ταξιδεύεις στ’ αστέρια
μακρiά, και βάφεις τη δύση με κόκκινα φιλιά

Εσύ `σαι το τέλος κι εγώ η αρχή
εσύ ο αέρας κι εγώ η βροχή
Στο δρόμο σε βλέπω, κρυφά σου μιλώ
γεμίζει η ψυχή μου σαν όνειρο γλυκό

Αγνάντευα χρόνια, ψηλά απ’ το βουνό
μα εσύ έγινες δύση και δάκρυ πικρό
εγώ σε φωνάζω μα εσύ δεν ακούς
απέχουμε χρόνια και δρόμους μακρινούς