Έχασες φίλε το παιχνίδι
που δεν προσπάθησες να παίξεις
έπαιζαν άλλοι για σένα
κι εσύ ’σουν πάντα θεατής, θεατής.

Μίλαγες με τον έξω κόσμο
στημένος χρόνια στην οθόνη
καθώς τριγύρω σου χτίζονταν
τείχη ψηλά από μπετόν

Έχασες φίλε μου το πλοίο
κι άλλο ταξίδι δεν υπάρχει
κάπου και πάντα κάτι τρέχει
μα εσύ ’σαι μόνο θεατής

Ένα ταξίδι ο κόσμος όλος
χάνεται μέσ’ στα δάχτυλά σου
κι απ’ το παράθυρο του τραίνου
βλέπεις να φεύγει η ζωή, η ζωή.