Στο σχολείο κουρδισμένα παιδιά
στο στρατό σου αλλάζουν τα μυαλά
σε κάνουν πολίτη με το δικό τους τρόπο
ένα ρομπότ με το δικό τους νόμο

Έναν εργάτη μηχανή δίχως καριέρα και ζωή
που δέχεται διαταγές χωρίς αρνήσεις και φωνές

Όλοι χωρισμένοι σε παρατάξεις
κόμματα και κοινωνικές τάξεις
εμφύλιος πόλεμος για κορόιδα
ζώα με παρωπίδες για το κόμμα

Κι έχουμε όνειρα απατηλά
πως είμαστ’ ελεύθεροι κι όλα καλά
ευχόμαστε να βγουν αληθινά
μα εγώ φωνάζω στον Έλληνα

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δε σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τι λες για όλα αυτά;
σε δουλεύουν κανονικά

Όλοι φοράνε παρωπίδες
ζούνε με πλαστικές ελπίδες
υποσχέσεις στην αράδα
για μια κάποτε μεγάλη Ελλάδα

Συμφωνίες κι αποφάσεις
για να διώξουμε τις βάσεις
ξένα συμφέροντα πάνω από μας
ντρέπομαι που είμαι Έλληνας

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δε σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τι λες για όλα αυτά;
σε δουλεύουν κανονικά

Και λέν’ πως είναι Έλληνες
πως είναι Δημοκράτες
απόγονοι του Περικλή
ζήτω οι αυταπάτες

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δε σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τι λες για όλα αυτά;
σε δουλεύουν κανονικά

Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα