Μεσ’ στην καρδιά μου ανάβει φωτιά
και η φλόγα με καίει, με καίει,
λείπεις εσύ και μου λείπει το παν
κι η ζωή μου ακόμα μου φταίει.

Εγώ για σένα λιώνω, πονώ και μαραζώνω,
μα εσύ για μένα δε ρωτάς,
πως τα περνάω μόνος, αν μ’ έχει φάει ο πόνος,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς.

Για σένα πίνω φαρμάκι πικρό
όσο νιώθω πως ζεις μακριά μου,
όπου γυρίσω μα κι όπου σταθώ
τη μορφή σου τη βλέπω μπροστά μου.

Εγώ για σένα λιώνω, πονώ και μαραζώνω,
μα εσύ για μένα δε ρωτάς,
πως τα περνάω μόνος, αν μ’ έχει φάει ο πόνος,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς.