Είδα ποιοι είν’ οι φίλοι μου
στης ερημιάς τα χρόνια
που μάτωναν τα χείλη μου
από την καταφρόνια.

Είδα ποιοι είν’ οι συγγενείς
όταν τους είχ’ ανάγκη.
Δεν ήρθε δίπλα μου κανείς.
Με πήρανε φαλάγγι.

Γι’ αυτό βαδίζω μόνος μου
κι έχω τ’ αγρίμι ταίρι.
Θεριό που είν’ ο άνθρωπος
μόνο η καρδιά μου ξέρει.