Οινόπνευμα σου ζήταγα στα μπαρ για να σαλτάρω
τον άσσο μου τον έχασα και πάσο η παρτίδα
στην άβυσσο δεν ξέχασα τα λόγια μου να πάρω
τις νύχτες που στο ξόδεμα τη λύτρωση δεν είδα.

Τα χέρια μου ψηλάφησαν για λίγο την αλήθεια
στον έρωτα που έσταζε στο στόμα μου μεθύσι
και έμοιαζαν οι κόσμοι μας φευγάτα παραμύθια
ποτέ μου δε σκοτίστηκα ο ήλιος αν θα δύσει.

Οινόπνευμα σου ζήταγα ωσότου να ρεστάρω
να δω τα ζάρια ανάστροφα που μου`τυχαν οι άσσοι
πλευρό ν`αλλάξω γρήγορα και λίγο να φρενάρω
πως τίποτα δεν έτυχε και ούτε έχω χάσει.