Τώρα, τώρα που σήμανε η ώρα,
κάνε κουράγιο και προχώρα
κι έχε γεια.
Τώρα, τώρα που φεύγεις μακριά μου,
φθινόπωρο στα βλέφαρά μου
θά’ σαι πια.

Δε φταις εσύ, δε φταις εσύ
ούτε κι εγώ.
Φταίει η ζωή
που την πιστέψαμε κι οι δυο.
Τώρα, τώρα που σήμανε η ώρα,
κάνε κουράγιο και προχώρα
κι έχε γεια.

Τώρα, τώρα που ξέσπασε η μπόρα,
πάρ’ τη μεγάλη ανηφόρα
της ζωής.
Τώρα, τώρα τα μάτια σου να κλείσεις
κι όπως θα φεύγεις μη γυρίσεις
να με δεις.

Δε φταις εσύ...