Λοιπόν, θα ζήσω τελικά χωρίς εσένα
γιατί κανένας απ’ αγάπη δεν πεθαίνει.
Θα συνηθίσω τα φθαρτά και τα τριμμένα
και θα χαθώ μες στης ζωής την παραζάλη.

Θα συνηθίσω τελικά χωρίς εσένα,
μα η ζωή θα μου είν’ αδιάφορη και ξένη,
μα η ζωή θα μου είν’ αδιάφορη και ξένη,
σαν να μην έζησα εγώ, μα κάποια άλλη.

Μόνο ένα γράμμα θα σου στείλω
για τη χαμένη μου ζωή,
μια λέξη πάνω σ’ ένα φύλλο:
"Γιατί, γιατί;"