Λα λα λα.....

Έχω καρδιά μια μπάλα κόκκινη
και σ’ αγαπάω
στου κόσμου τα χειροκροτήματα
κρυφά στέλνω μηνύματα
και μόνο εσένανε κοιτάω.

Λα λα λα.....

Πάνινη στέγη και τραντάγματα,
μια μπαλαρίνα που τρέχει όρθια
πάνω στ’ άλογο
στ’ αλήθεια είναι παράλογο,
την δάγκωσα τη λαμαρίνα.

Λα λα λα.....

Να κοιμηθούμε πάνω στ’ άχυρο,
πόσο σε θέλω.
Ήρθ’ η σειρά σου να βγεις στη σκηνή
τώρα βαδίζεις πάνω στο σχοινί
μοιάζω στη ζήλεια με Οθέλλο.

Λα λα λα.....

Και παίρνει τέλος η παράσταση
ώρα την ώρα,
μες στον καθρέφτη με κοιτάς στη λα
είναι τα φώτα απατηλά
δεν θέλω ρυτίδες τώρα.