Ασπρόμαυρη ζωή με τρομάζει
την κοιτώ την αυγή και χρώμα αλλάζει
στο άδειο σπίτι γυρνώ και πλαγιάζω
δεν είσαι εδώ να σ’αγκαλιάζω
Μα δεν είναι ποτέ αρκετό

Πόσο μου λείπεις μα πια δε μου ανήκεις
πέρασε καιρός
Πια δε σε φτάνω νιώθω πως σε χάνω
τώρα όλα είναι αλλιώς

Αλλάξαν της ζωής μας οι δρόμοι
αλλάξανε κι εμείς μείναμε μόνοι
σε έντονα τραγούδια σε θυμάμαι
σε χρώματα που σβήσαν και λυπάμαι
Μα δεν είναι ποτέ αρκετό

Πόσο μου λείπεις μα πια δε μου ανήκεις
πέρασε καιρός
Πια δε σε φτάνω νιώθω πως σε χάνω
τώρα όλα είναι αλλιώς