Ν’ ο δυο’ κούκλα μ’ ν’ ο δυο'
ν’ ο δυόσμος κι ο βασιλικός
και το μακεδονήσι
πάν’ τα ματάκια μ’ βρύση.

Αυτά κούκλα μ’ ν’ αυτά
ν’ αυτά μ’ αποκοιμίσανε
κι έχασα την αγάπη μου
κοντούλα και γιομάτη.

Άιντε περνώ κούκλα μ’
περνώ περνώ τα όρη σκούζοντας
και τα πουλιά ρωτώντας
τον Θεό παρακαλώντας.

Άιντε πουλιά μ’ να μην την ει'
πουλιά μ’ να μην την είδατε
την αγαπητικιά μου
το ταίρι το δικό μου.

Τίνος καλέ τίνος τίνος
ματάκια την κοιτούν
τίνος ματάκια την κοιτούν
και τα δικά μου κλαίνε.