Χιλιάδες τα προβλήματα στην εποχή που ζούμε
τα λόγια είναι δύσκολα και ζόρικοι οι καιροί
εσύ στο μεροκάματο πρωί με τη δροσούλα
κι εγώ να ξενυχτάω στα μπαρ ροκάς τραγουδιστής.

Το πρωινό το πούσι με δροσίζει
καθώς γυρνώ στο σπίτι για να κοιμηθώ
κι εσένα σε ξυπνάει καθώς πηγαίνεις
στη στάση του λεωφορείου για τον Περισσό.

Πρωτομαγιά που οι εργάτες απεργούνε
απεργοσπάστης γίνομαι και τραγουδώ
πάνω απ’ το πιάνο την τελευταία μου ανάσα
απ’ την καρδιά μου για να πιάσεις το ρυθμό.

Λα σι σι λα, λα σι σι, μι σολ φα σι ντο σι,
Λα σι σι λα, λα σι σι, μι σολ φα σι ντο σι.

Με τις οικονομίες μου πήρα αυτοκινητάκι
μη μπας και μου κυκλοφοράει η κούκλα μου αλλού
κι εκείνη με παράτησε, έφυγε με μιαν άλλη,
καπνοβιομηχάνισσα από το Κατμαντού.