Πόσες χαραυγές γεμάτες πόνο κι αγωνία
πόσα μπλάβα δειλινά,
ακριβά πληρώνω τη δική σου αμαρτία
στου κελιού τα σκοτεινά.

Γιατί, γιατί να μου ντροπιάσεις την αγάπη
γιατί, γιατί κι εγώ παιδί να πάω στράφι.

Πόσες χαραυγές δεν είπα μέσα μου μακάρι
να μην είχες γεννηθεί,
ούτε η καρδιά μου θα θρηνούσε μια απάτη
ούτε εγώ στη φυλακή.

Γιατί, γιατί να μου ντροπιάσεις την αγάπη
γιατί, γιατί κι εγώ παιδί να πάω στράφι.