Άνεμοι και παλίρροιες μας πνίξανε, μικρό μου
και σε ακτές μας ρίξανε ερωτοναυαγούς.

Άνεμοι και παλίρροιες μας πήραν, ακριβό μου
και τα όνειρά μας γείρανε σε στρώματα ουρανούς.

Τα δακρυσμένα μάτια μου πολλοί τα είπανε βροχή
όλοι στο σώμα μείνανε κανείς δεν είδε την ψυχή.

Άνεμοι και παλίρροιες μας βγάλανε, ακριβό μου
σε κάτι ακατοίκητα νησιά του πουθενά

Άνεμοι και παλίρροιες μας γέλασαν, μικρό μου
μας είπαν για τ’ αθάνατα, μας πήγαν στα θνητά.