Αύγουστε δρόμε μου κύμα ψυχή μου
ποια είν’ η μοίρα μου μες στα σπαθιά;
Τ’ αστέρια κύλησαν πάνω στην άμμο
κι εγώ δε γνώρισα καμιά χαρά.

Αύγουστε δρόμε μου ποια είν’ η ζωή μου;
Νερό η ώρα μου χωρίς δροσιά
πάρε με πόνε μου πάρ’ την βροχή μου
προτού με θάψουνε στην αμμουδιά.

Σεπτέμβρη μήνα μου βροχή, φωνή μου,
νησί που σώπασες, πικρό νερό,
όλα τελειώνουνε κάτω απ’ τον ήλιο
όλα αρχίζουνε με τον καιρό.