Δε με θαμπώνουν οι ουρανοξύστες,
δεν με πλανεύουν πλούτη και λεφτά.
Όσο αξίζει το γλυκό σου χάδι
δεν το αξίζουν, μάνα, όλα αυτά.

Αχ, ξενιτιά, αχ, ξενιτιά,
φαρμάκι στάζεις μέσα στην καρδιά.

Είναι φαρμάκι, μάνα μου, τα ξένα
κι ας μου χαρίσαν ό,τι επιθυμώ.
Απ’ την καρδιά μου δεν μπορώ να σβήσω
της νοσταλγίας το βαρύ καημό.

Αχ, ξενιτιά, αχ, ξενιτιά,
φαρμάκι στάζεις μέσα στην καρδιά.

Έλα, καράβι, άσπρο περιστέρι,
έλα, δεν έχω άλλη υπομονή.
Θέλω να πάω πίσω στην πατρίδα
να σε προλάβω, μάνα, ζωντανή.